زیبایی شب، دیدن کهکشان راه شیری و شهاب سنگها و به طور کلی زیبایی‌های شب بویژه در شبهای مهتاب کامل. مهتاب نوردی
• دوری جستن از گرمای طاقت فرسای روز بویژه اگر در نقطه‌ای از جهان زندگی می‌کنید که طبیعت گرمی دارد.
• استفاده از سایر حواس، در واقع وقتی بینایی انسان کمتر شود سایر حواس او همچون شنوایی قوی‌تر می‌شود.
چند نکته در پیمایش در شب:
در برنامه های کوهنوردی و طبیعتگردی بعضی مواقع شرایطی پیش می آید که ممکن است ناگزیر باشید مدت زمانی در شب پیمایش داشته باشید ولی همیشه سعی کنید طوری برنامه ریزی نمائید که صعود و اجرای برنامه شما در طول روز به پایان برسد و قبل از تاریکی هوا به نقطه استقرار کمپ یا انتهای برنامه رسیده باشید، چرا که پیمایش در شب می تواند خطرات بسیاری را برای شما و گروه همراهتان به وجود آورد. ولی اگر در شرایطی قرار گرفتید که تصمیم پیمایش مسیری در شب داشتید موارد زیر را اجرا کنید تا از ایمنی بیشتری برخوردار باشید.
۱_پیمایش در شب تجربه و توان خاصی را
می طلبد که باید از آن برخوردار باشید . تجربه و توانایی های گروهتان را بسنجید آیا توان پیمایش و تجربه کافی برای این کار را دارند یا خیر.اگر کوچکترین شکی در این کار دارید از انجام آن خودداری نمایید.
۲_بررسی امکانات گروه برای پیمایش در شب (پوشاک مناسب ، آب ، غذا ، امکانات کمپ اضطراری ، چراغ قوه و باطری اضافه ، نقشه ، قطب نما و … )
۳_سازماندهی کردن گروه . هر شخصی باید در گروه مسئولیتی داشته باشد و نسبت به آن توجیح باشد . برای هر چهار نفر یک سرپرست انتخاب کنید (این به این معنی نیست که از گروه جدا شوند) . در نهایت تمامی اعضای گروه باید در یک ستون منظم حرکت کنند.
۴_فاصله افراد از یکدیگر یک و نیم تا دو متر باشد و سعی شود در هیچ شرایطی اعضا از گروه جدا نشوند .
۵_عدم استفاده از لباسهای تیره رنگ در شب.
۶_مراقب تغییرات وضع هوا باشید.
۷_مراقب وضعیت روحی و فیزیکی افراد و وزن کوله های آنها باشید.
۸_مراقب صحیح بودن جهت مسیر پیمایش باشید.
۹-نفر اول گروه با نفر آخر گروه با علائم قراردادی با همدیگر در ارتباط باشند، این کار را با نور چراغ قوه می توان انجام داد. به عنوان مثال : نفر اول یک چراغ می زند و نفر آخر با یک نور جواب او را می دهد و می تواند معنایش این باشد: “به صعود ادامه دهید وضعیت عادی است”. نفر آخر دو نور می زند معنایش این است: “کمی آهسته تر حرکت کنید، سرعت حرکت زیاد است”. و سه نور توسط نفر آخر بدین معناست که : “در گروه مشکلی وجود دارد، در اولین جای مناسب توقف کنید”. بدین ترتیب نفر اول و نفر آخر با هم ارتباط دارند (این یک روش پیشنهادی است، روشهای دیگر مثل بی سیم ، یا سوت زدن تا جایی که سکوت کوهستان حفظ شود ). هدف این است که ارتباط بین نفر اول و آخر وجود داشته باشد.
۱۰_اگر چراغ قوه شما روشن است سعی کنید نور آن را در چشم دیگران قرار ندهید زیرا دید آنها را کم می کند و مدت زیادی طول می کشد تا چشم آنها به محیط کم نور عادت کند.
۱۱_صورت مهتابی بودن هوا از نور ماه استفاده کنید و نیازی به چراغ پیشانی نیست.
در صورت عدم ماه کامل ، از تمامی چراغ قوه های گروه در یک زمان استفاده نکنید ، زیرا ممکن است به نور احتیاج پیدا کنید و دیگر باطری ها انرژی کافی نداشته باشند.
۱۲_در شب دید کم است و راه کوهستان همیشه ناهموار، کاملا مراقب جلوی پای خود، شاخه درختان و شیب منطقه باشید. کوچکترین غفلتی در این کار ایمنی شما را به خطر می اندازد.
۱۳_شب هنگام هوای کوهستان بسیار سردتر از روز است و باد در شب با سرعت بیشتری می وزد، در زمان استراحت کاملا خود را بپوشانید.
۱۴_در دسترس قرار دادن طناب های انفرادی خود
۱۵ -خودداری از صعود و فرود سنگ ها و عبور از مسیرهای صخره ای
۱۶_از باتون استفاده کنید زیرا با این وسیله ضمن ایجاد تعادل در حرکت می توانید تا حدی پستی و بلندیهای جلوی مسیر را شناسایی کنید.
۱۷_در پوشش مخصوص قرار دادن هر گونه وسیله ای که در بیرون کوله قرار دارد، مخصوصا کلنگ و و ابزار های دیگر که دارای لبه های تیز هستند زیرا ممکن است به نفرات پشت سر آسیب برساند.
۱۸_ هرگز کسی از گروه جدا نشود و همه در یک ستون حرکت کنند.
در شب احتمال حمله حیوانات وجود دارد، همچنین وجود حشرات و خزندگان خطرناک…
۱۹_پرهیز از صعود شبانه در دهلیزها _شکاف ها_دره ها و پرتگاه ها و معابر صخره ای و سنگی و حاشیه رودخانه ها . حرکت از روی یال ها کمی پایین تر به جهت در امان ماندن از باد صورت گیرد ودر فصل زمستان باید از صعود شبانه جدا بپرهیزید.
۲۰- از سروصدای زیاد و بیهوده پرهیز شود تا مزاحمت کمتری برای حیوانات ایجاد شود.
۲۱ – عدم استفاده از کلاه لبه دار ، زیرا مانع دید می‌شود.
